Çoğu insan hem iyi hem de kötü şeyler yapma eğilimindedir. Birileri uğruna kendi çıkarlarını feda edebilen kişilere fedakar denir.
Tanım olarak, özgecilik, başkalarının refahı için özverili bir endişedir. Bencillik, özgeciliğin tezahürüne atfedilebilir - kişinin kişisel çıkarlarının başka bir kişi uğruna feda edilmesi. Fedakarlık bir tür iyilik, erdemin en yüksek tezahürü olarak yorumlanır.
fedakarlık kavramı
"Fedakarlık" terimi (Latince "alter" - "öteki" den) Fransız filozof ve sosyolojinin "babası" Auguste Comte tarafından önerildi. Comte'a göre, bir tür fedakarlık sloganı: "Başkaları için yaşa." Kavramın, insan davranışının uzun vadeli gözlemleri temelinde tanımlandığını belirtmekte fayda var. Birçok kötü şöhretli alçak ve suçlunun hayatlarında birini sevdiği ve bu insanları umursadığı ortaya çıktı. Ve sevdiklerinin uğruna, birçoğu kendi ilkelerini, inançlarını aşmaya, yardım sağlamaya, her konuda yardım etmeye hazır.
İnsanların başkalarına tamamen ilgisizce bakma yeteneğini bulmak için birçok gözlem, deney yapıldı. Sonuçlar, insanların bunu yapabildiğini kanıtlıyor, ancak gerçek güdüleri belirlemek çok zor olabilir.
Özgecilik ve bencillik
Fedakarlığın karşısında, elbette, bir tür kötülüğün tezahürü olarak sunulan bencillik vardır. Özgecilikten farklı olarak bencillik, kişisel çıkarların kamusal çıkarlar üzerindeki egemenliğini varsayar. Bir dereceye kadar, bencilliğin kötü, kısır bir şey olduğu genel olarak kabul edilir. Bununla birlikte, ne fedakarlığın ne de bencilliğin "son çare gerçekleri" olmadığı anlaşılmalıdır ve yüksek bir kesinlikle her ikisinin de makul oranlarda erdemler olduğu iddia edilebilir.
Hemen hemen herkesin hem fedakar hem de bencil eğilimleri vardır. Empoze edilen bakım, fedakarın beklentilerinin tersi bir etkiye sahip olabilir. Ve kişinin kendi hedeflerini reddetmesi, rüyalar saf bir nimet olarak algılanamaz. Kişinin kendi arzularını yerine getirememesi, sıklıkla yaşamda mutsuzluğu beraberinde getirir.
Hem özgecilik hem de bencilliğin saf formlarında pratik olarak var olmadığı anlaşılmalıdır. Her şeyi kapsayan bir hayırseverlik ve benzer bencillik aslında bağlam içinde anlamlıdır. Belki de çoğu insan, kendi derinliklerine indikten sonra, yerkürenin tüm sakinlerine değil, belirli bireylere, nüfus gruplarına göre insanların çoğu zaman özgecil ve egoist olduğu ifadesine katılabilecektir.
