Zamanla, Rus dilindeki birçok kelime yeniden düşünülür ve orijinal anlamlarını kaybeder. Çoğu zaman bu, benzer terimler olarak adlandırılan fenomenlerin ve nesnelerin günlük yaşamdan kaybolması nedeniyle olur. Örneğin, bugün "başparmakları dövmek" ifadesi tam olarak eskisi gibi değil. Sonuçta, gerçek bir nesne vardı - bir baklush ve o zaman zanaatkarlar tarafından sıklıkla kullanılıyordu. Ve şimdi birçoğu bu kelimenin ne anlama geldiğini ve onunla ilişkili ifadeyi bilmiyor.
"Başparmaklarını kaldır" ifadesinin modern anlamı
Şu anda, "başparmaklarını yenmek" ifadesine bir deyim veya deyimsel birim denir. Biri hiçbir şey yapmazsa, boştaysa ona derler ki: "Başparmaklarını dövmeyi bırak!" Bu ifade aylaklık, boş eğlence ve tembellik anlamına gelir. Bu anlamda, bu kelime kombinasyonu insanlar tarafından birkaç yüzyıldır kullanılmaktadır. Ve çalışmak yerine saçmalıklarla uğraşan, daha kolay bir meslek seçen veya davadan kaçan bir kişi hakkında, "Başparmakları dövüyor" diyebilirsiniz.
Bu kelime kombinasyonunun birkaç eş anlamlısı vardır - örneğin, tembel, ortalıkta dolaşmak veya aylaklık etmek. Bununla birlikte, konuşmada veya kurguda, bu ifade genellikle konuşmanın ifadesini geliştirmek için kullanılır. Ve konuşmacının olanlarla ne ilgisi olduğu hemen ortaya çıkıyor.
Eski zamanlarda "baklushi" kelimesi ne anlama geliyordu?
Eski günlerde, "güm" kelimesi oldukça yaygındı. Bir tarafı hafifçe yuvarlatılmış küçük tahta bloklar anlamına geliyordu. Bu eşyalar bulaşık (çoğunlukla kaşık) ve diğer ev eşyaları yapmak için kullanıldı. O günlerde Rusya'da en yaygın malzeme ahşaptı, neredeyse herkes ondan ev için bir şeyler yaptı.
Eski günlerde “baş parmakları dövmek” ifadesi kullanılıyor muydu?
"Başparmaklarını yenmek" ortak ifadesi çok uzun zaman önce kullanılmaya başlandı. Rusya'daki "baklusha" kelimesi herkes tarafından biliniyordu ve bu nedenle başka birçok kelimeyle birlikte kullanıldı.
İfadenin kökeninin birkaç farklı versiyonu vardır. En makul olanı, korunan alanı atlayan, baklushki denilen tahta takozları, çırpıcıları çalan gece bekçileri hakkındaki versiyon. Bu meslek zor değildi, özel beceri ve nitelikler gerektirmiyordu, sadece işyerinde bir bekçi bulunması gerekiyordu. Bu nedenle, bir kişi hiçbir şeyle meşgul olmadığında, iş yerinde aylak aylaklar, başparmaklarını dövdüğünü söylüyorlar.
Başka bir versiyon, bu ifadenin Volga bölgesinde bulunan herhangi bir sığ su kütlesinin adından geldiğini iddia ediyor. Yüksek sularda bu tür göllerde yakalanan balıklar, kışın oksijensizlikten boğulur. Buzu kırarsan, kendi kendine atlayabilir. Bu nedenle şiddetli donlarda rahatlıkla bol balık yakalayabilirsiniz. Yerliler, "başparmaklarını yenmek için" bu kadar basit bir balık tutma sürecini çağırıyor.
Ancak çoğu zaman bu kelime kombinasyonunun anlamının başka bir açıklaması vardır. Pek çok bilim adamı, "başparmakları yenmek" sırasının daha önce tahta kaşıklar ve diğer mutfak eşyaları için boşluk üretimi anlamına geldiğine inanmaya meyillidir. Bu, özel beceri ve bilgi gerektirmeyen kolay bir iştir. 10 yaşındaki bir çocuk bile böyle bir meseleyle kolayca başa çıkabilirdi. Çoğu zaman insanlar bu tür çalışmalara güldüler ve bu nedenle modern dilde ifade tam olarak bu anlamda geçti.
Eski günlerde nasıl bir geri tepme süreci vardı?
Ancak bu iş tembellik sayılacak kadar kolay değildi. Tabii ki, bir kütüğü birkaç parçaya bölmek için çok fazla zekaya ihtiyacınız yok. Ancak kütüğün kabuğundan, büyümelerinden, levhalardan temizlenmesi ve bir tarafta yuvarlanması da gerekliydi.
Ek olarak, tahta kaşıkları oymanın en uygun olduğu belirli bir ağaç (genellikle ıhlamur veya titrek kavak kullanıldı) seçmek önemliydi. Ve başparmak yapma süreci orada hiç bitmedi. Hazırlanan takoz daha sonra özel bir kese ile oyulmuştur ve kaşık için bir çöküntü oluşturulmuştur.
