Geçen yüzyılın 30'lu yıllarının sonunda, fizikçiler, muazzam bir güç patlamasına yol açabilecek bir nükleer zincirleme reaksiyon gerçekleştirmenin mümkün olduğu sonucuna vardılar. Bazı radyoaktif maddelerin son derece güçlü bir enerji kaynağı olabileceği belirlendi. Bu bulgular, gezegendeki güç dengesini değiştiren atom bombasının geliştirilmesi için başlangıç noktası olarak hizmet etti.
Atom bombasının gelişimi
Atom bombası yaratma fikri birçok ülkeden uzmanları çekti. ABD, SSCB, İngiltere, Almanya ve Japonya'dan bilim adamları ve mühendisler bu gelişmeler üzerinde çalıştılar. O dönemde en iyi teknolojik altyapıya ve hammaddeye sahip olan ve aynı zamanda en güçlü entelektüel kaynakları kendine çekmeyi başaran Amerikalılar özellikle bu alanda aktifti.
Amerika Birleşik Devletleri hükümeti, fizikçilere, gezegenin en uzak noktasına teslim edilebilecek, mümkün olan en kısa sürede yeni bir silah türü yaratma görevini verdi.
New Mexico'nun ıssız çölünde bulunan Los Alamos, Amerikan nükleer araştırmalarının merkezi haline geldi. Birçok bilim adamı, tasarımcı, mühendis ve ordu, çok gizli askeri proje üzerinde çalışırken, çoğu zaman atom silahlarının "babası" olarak adlandırılan deneyimli teorik fizikçi Robert Oppenheimer tüm işten sorumluydu. Liderliği altında, dünyanın en iyi uzmanları, arama sürecini bir dakika kesintiye uğratmadan kontrollü bir atom patlaması teknolojisini geliştirdi.
1944 sonbaharında, atom bombası tarihinde bir ilkin yaratılmasına yönelik faaliyetler, genel olarak sona erdi. Bu zamana kadar, Amerika Birleşik Devletleri'nde, ölümcül silahları kullanım yerlerine teslim etme görevlerini yerine getirmek üzere özel bir havacılık alayı kurulmuştu. Alayın pilotları, farklı irtifalarda ve savaşa yakın koşullarda eğitim uçuşları gerçekleştirerek özel eğitim aldı.
İlk atom bombaları
1945'in ortalarında, ABD'li tasarımcılar kullanıma hazır iki nükleer cihazı bir araya getirmeyi başardılar. Grev için ilk hedefler de seçildi. Japonya o zamanlar ABD'nin stratejik düşmanıydı.
Amerikan liderliği, bu eylemle yalnızca Japonya'yı değil, SSCB de dahil olmak üzere diğer ülkeleri de korkutmak için iki Japon şehrine ilk atom saldırılarını başlatmaya karar verdi.
6 ve 9 Ağustos 1945'te Amerikan bombardıman uçakları, Hiroşima ve Nagazaki gibi Japon şehirlerinin masum sakinlerine tarihteki ilk atom bombasını attı. Sonuç olarak, yüz binden fazla insan ısı radyasyonu ve bir şok dalgasından öldü. Eşi görülmemiş silahların kullanılmasının korkunç sonuçları bunlardı. Dünya, gelişiminin yeni bir aşamasına girdi.
Ancak ABD'nin atomun askeri kullanımı üzerindeki tekeli çok uzun sürmedi. Sovyetler Birliği ayrıca, nükleer silahların altında yatan ilkelerin pratikte uygulanmasının yollarını da hararetle aradı. Igor Kurchatov, Sovyet bilim adamları ve mucitlerden oluşan kolektifin çalışmalarına başkanlık etti. Ağustos 1949'da, RDS-1 çalışma adını alan Sovyet atom bombasının testleri başarıyla gerçekleştirildi. Dünyadaki kırılgan askeri denge restore edildi.
