Uykuya dalmak her zaman hoştur. Kişi rahat bir yatakta uzanır, ışığı kapatır ve gözlerini kapatır. Geçen günün izlenimlerinden örülmüş görüntüler gözümün önünden şimşekler çakıyor. Yavaş yavaş düşünceler karışır, giderek daha az netleşir ve kişi uykuya dalar. Uyanıklıktan uykuya geçiş anı fark edilmeden geçer.
uykuya dalınca ne olur
20. yüzyılın başında, bilim adamları, uyanıklık sırasında insan beyninde özel bir maddenin biriktiğini öne sürdüler - hipnotik toksin, "veya uykulu zehir". Fransız araştırmacılar Pieron ve Legendre, köpeklerle bir dizi deney yaptılar ve uykuya dalma anında insan vücudunda maksimum miktarda hipnotik toksinin birikmesini sağladılar. Uyku sırasında "uyku zehiri" nötralize edilir ve sabaha kadar kaybolur. Bilim adamları uzun süredir uyumayan köpeklerden kan aldı ve uyuyan köpeklere döktü. Transfüzyondan kısa bir süre sonra uyuyan köpekler esnemeye ve uykuya dalmaya başlardı. Ancak Pieron ve Legendre, deneklerin kanından "uykulu zehiri" izole etmeyi başaramadı.
Fransızların dile getirdiği teori birçok bilim insanı tarafından destekleniyor. Uykuya dalmanın iki süreç sonucunda gerçekleştiğine inanırlar. İlk olarak, bir kişi hala bilinmeyen bir maddeden etkilenir, geleneksel olarak hipnotik toksin olarak adlandırılır. İkincisi, uyanıklık döneminin sonunda, beynin düşünce sürecinden, reaksiyondan, bilginin alınmasından ve işlenmesinden sorumlu aktif merkezleri yavaş yavaş kapatılır.
İç saat belli bir noktaya yaklaştığında kişi uyumak istemeye başlar. Varsayımsal bir "uykuya açılan kapı" açılır, bu da bilincin gerçeklikten kopmasını ve gerçeklikten kaçmasını mümkün kılar. Uygun faktörlerin varlığında - sessizlik, karanlık ve rahatlık - beynin aktif merkezleri, engelleyici merkezler tarafından bastırılır ve dinlenme başlar. Bir rüyada, hipnotik toksin nötralize edilir, aktif merkezler çalışmalarına devam eder ve "uyku kapısı" kapandığında kişi en ufak bir uyaranla uyanır.
astral teori
Bilimsel versiyonuna ek olarak, astral uyku teorisi de var. Bu teoriye göre, kişi uykuya dalma anında başka bir dünyaya gider. Bilinç kapanır ve bilinçdışı ışığa gelir. Geçiş anını kontrol etmek veya en azından "yakalamak" için eğitimsiz yapamazsınız. Bazı insanların kötü bir rüya görerek veya "iç çalar saatini" belirli bir süre önceden kurarak istedikleri zaman uyanabildikleri bilinmektedir. Aynı şekilde, geçişi kontrol etme yeteneği de eğitilebilir.
Yatağa gittiğinizde, bilincinizi yüzeyde tutmaya çalışın. Uyanıklık ve uykuyu ayıran ince çizgiyi hissetmek önemlidir. O anda, düşünceler karışmaya başladığında, fantezinizi açın ve bilinç aşamasına bir görüntü getirin. Bunu yapmayı başarırsanız, uykuya dalma anını "yakalamayı" başardığınızı varsayabilirsiniz.
