Birçok halkın ölüleri anma geleneği vardır ve tarihi yüzyıllar öncesine dayanmaktadır. Anma törenlerinin doğasında var olan ve yankıları hâlâ canlı olan bazı gelenekler ve ritüeller vardır.
neden hatırlıyorlar
Yüzyıllar boyunca gelişen farklı halkların cenaze gelenekleri farklıdır, ancak bir şey tarafından birleştirilirler - ölümle birlikte insan ruhu için farklı bir yaşamın başladığı inancı. Bu nedenle, sadece cenazeye değil, sonraki anma törenine de her zaman çok dikkat edildi.
Hıristiyanlıkta, bunu birkaç kez hatırlamak gelenekseldir: cenaze gününde, dokuzuncu ve kırkıncı günlerde. Bu, ahirette ruhun çilesinden kaynaklanmaktadır.
Cenaze günü, cenazede bulunan herkes bir anma yemeğine davet edilir. Uyandırma evde organize edilebilir, ancak günümüzde birçok kişi bir kafe veya restoran kiralamayı tercih ediyor. Sofrada servis edilen yemekler anma yemeğinde önemli bir yer tutar. Eski zamanlardan beri Hıristiyanlar için ana anma yemeği kutia (veya sochivo) idi - haşlanmış pirinç, bal, fındık ve kuru üzümden oluşan bir yemek.
Kutya'ya giren taneler, ölen kişiyi bekleyen yeni bir yaşam türü olarak hizmet eder. Önemli bir nokta, anma başlamadan önce bu yemeğin tapınakta kutsanmasıdır. Anma masasında mutlaka bol miktarda yemek olması gerekmez. Ancak geleneksel olarak soğuk atıştırmalıklar ve çeşitli içecekler servis edilmektedir.
Hüzünlü bir şölen
Anma yemeğinin yapılacağı odaya girmeden önce, mezarlıkta bulunan herkesin ellerini yıkaması adettendir. Ardından konuklar, "Lütfen acımızı paylaşın" sözleriyle masaya davet edilir. Masada bir tabağın boş bırakılması adettendir. Sağındaki yer, anma yemeğinin ev sahibi veya ev sahibi tarafından alınır.
Anma yemeği merhumun yakın akrabalarından birinin "Babamız" okumasıyla başlar, ardından sol elinde bulunan herkes anma töreninde bir avuç reçel alır. Genelde yemeği bitirir. Mevcut herkes için bardaklara dökülür. Bazı yörelerde ballı krep de geleneksel bir anma yemeğidir. Kutya'dan hemen sonra onları yemek gelenekseldir. Yemeklerin geri kalanı ev sahiplerinin takdirine bağlı olarak servis edilir.
Anma yemeği sırasında görgü kurallarına uymak gerekir: yüksek sesle konuşmayın veya gülmeyin. Masadaki tüm konuşmalar, dünyevi yaşamının hatıraları olan ölen kişiye ayrılmalıdır. Anma yemeği için teşekkür etmek geleneksel değildir. Yemeğin geri kalanı, ölenleri evde hatırlamaları için misafirlere dağıtılır. Kutya atılamaz. Bir sonraki anma için - 9 ve 40. günlerde - en yakınları ve akrabaları davet edilir.
Ancak merhumun en önemli anılması elbette kilisede gerçekleşir.
