En eski ve şaşırtıcı bitki sembollerinden biri, dünyanın birçok mitolojisinin anahtarı haline gelen lotus çiçeğidir. Lotus görüntüleri, Eski Mısır, Hindistan'ın sembolizminde bulunur ve Budist mitolojisinde de anahtardır.
Lotus çiçeğinin dünyanın kökeninin ve saflığın sembolü olarak kullanılması en eski çağlarda başlamıştır. Lotus çiçeği aynı anda Afrika'da, Avrupa'nın Akdeniz kıyısında ve Güneydoğu Asya'da saygı gördü.
Eski Mısır sembolizmi
Eski Mısır mitolojisi, insanın günlük yaşamında hala bulunan çeşitli semboller açısından zengin, her şeyin ortaya çıkışının ve yaşamının devamının kaynağı olarak nilüferi seçmiştir. Lotus çiçeği, Mısır tanrılarının birliği olan Aşağı Nil - papirüs sembolü ile birlikte Yukarı Nil'in amblemiydi. Birçok eski Mısır tanrısının rahipleri, tapınaklarını süslemek için nilüfer çiçekleri kullandılar. Efsaneye göre bu su renginden güneş tanrısı Ra doğdu ve panteonun diğer tanrıları genellikle dev Nil nilüferinin çiçeklerinden tahtlarda tasvir edildi. Mısır firavunları, tanrıların verdiği gücün sembolü olarak lotus asalarını takarlardı.
Asya mitolojisinde Lotus
Güneydoğu Asya'da nilüferler ve nilüferler de kutsal kabul edilir. Hindistan'da - Hinduizm ve Budizm'in anavatanı - bu beyaz ve pembe çiçekler sayısız efsanede söylenir. Dişil enerjinin sembolü olan lotus aynı zamanda doğurganlık, yaratıcılığın ve kendini tanımanın ifşası, her insanın ruhsal ve fiziksel gelişimi anlamına gelir. Lotus çiçekleri, Hindu panteonunun ana tanrıçası Lakshmi de dahil olmak üzere "dişi" tanrıçaların tapınaklarına getirildi. Ayrıca tanrılar Brahma ve Agni'nin onlara saflık ve güneş enerjisi veren lotus çiçeğinden doğduğuna inanılır.
Sembolü her zaman bir lotus çiçeği veya nilüfer olan en yaygın din Budizm'dir. Budizm'de dünyanın kökeni hakkındaki fikirlerden biri, orijinal evrenin altın (güneş) bir nilüfer gibi görünmesidir. Beyaz nilüfer uzun zamandır masumiyetin, iyi niyetin ve yeniden doğuşun sonluluğunun sembolü olarak kabul edilmiştir. Bir çiçeğin üzerinde oturan Buda, "nilüferin kalbini" oluşturur - saflık ve mükemmellik sembolü.
Budizm'den çok önce ortaya çıkan Çin Taoizminde, lotus ruhsal gelişmeyi ve sürekli yaşam çarkını kişileştirdi, gelişimde sürekli varoluşun bir sembolü. Daha sonra, bazı Çin tanrıları, örneğin çocukların ve kadınların hamisi olan tanrıça Kuan-Yin gibi nilüfer çiçeklerinin üzerinde otururken tasvir edilmiştir.
Antik Yunanistan ve Roma mitlerinde Lotus
Lotus çiçeği, onunla aşk tanrıçası Afrodit'i (Venüs) tasvir etmenin geleneksel olduğu antik Yunanistan ve antik Roma'nın sembolizmine de girdi. Tıpkı diğer dinlerde olduğu gibi, lotus burada bulutsuz enerjinin, gelişimin ve ayrıca fiziksel sevginin sembolü olarak hizmet etti.
