Sakız (sakız) yenmeyen yumuşak bir baz ve aromalı katkı maddeleri kompleksidir. Sakız ne kadar uzun çiğnenirse, o kadar az aroması olur. Alışılmış haliyle sakız 19. yüzyılın sonunda ortaya çıktı, ancak bu olaydan yüzlerce yıl önce dünyanın farklı ülkelerinden insanlar özel sakızlarını kullandılar.
Talimatlar
Aşama 1
Eski Yunanlılar, sakız ağacı reçinesi veya balmumu ile yemek yedikten sonra yiyecek kalıntılarını ortadan kaldırdı ve nefesi tazeledi. Maya Kızılderilileri, Hevea suyunun katılaşmasına izin vererek elde ettikleri kauçuğu aynı amaçlar için kullandılar. Kuzey Amerika Yerlileri kendi sakızlarını yaptılar. Kozalaklı ağaçların parçalarını ateşte kaynattılar ve sonra reçineyi topladılar. Sibirya'da modern sakızların “atası” katran olarak adlandırıldı. Yardımı ile sadece ağız boşluğunu temizlemekle kalmadılar, aynı zamanda diş etlerini de güçlendirdiler ve bir dizi hastalığı tedavi ettiler. Hindistan'da aynı zamanda bir afrodizyak olan sakız, ıhlamur, tembul yaprakları ve areca palmiye tohumlarından yapılırdı.
Adım 2
Avrupa 16. yüzyılda "çiğneme" haline geldi. Denizciler Batı Hint Adaları'ndan çiğneme tütünü getirdiler. Bunun için talep çok büyüktü. Üç yüzyıl boyunca, dünyanın en popüler sakızı olarak kalan tütün çiğneniyordu.
Aşama 3
1848'de İngiltere'de ikamet eden John Curtis, reçine parçalarına balmumu eklemeye, bunları kağıda sarmaya ve sakız olarak satmaya başladı. Bir süre sonra küçük bir fabrika açtı. Dört kazanın her biri, meyan kökü veya krema ve şeker gibi kendi lezzetleriyle kaynatılmış sakız. Ne yazık ki, Curtis'in sakızı soğuktan ve sıcaktan eşit derecede çabuk bozuldu.
4. Adım
XIX yüzyılın 60'larında Curtis üretimi kısmak zorunda kaldı. Sebep sadece iç savaş değildi, aynı zamanda sakızının popüler olmaması da değildi. Birincisi, Amerika'nın sadece bir eyaletinde satıldılar, ikincisi, çekici görünmüyorlardı ve üçüncüsü, halkı kir veya çam iğnesi şeklinde kirliliklerle ittiler.
Adım 5
1869'da Amerikalı Thomas Adams, modern sakıza benzeyen bir şey icat etti. Uzmanlar hala bunun nasıl olduğu konusunda hemfikir değiller. Bir versiyona göre, belirli bir Lopez de Santa Ana'nın chicle çiğneme alışkanlığı vardı - ağaç sapodil yapabilirim. Tercümanı Thomas Adams da denedi ve neyi sevdiğini fark ederek, oğluyla birlikte New Yorklulara çile satmaya başladı. İkinci versiyona göre Adams, ayakkabı ve oyuncak üretmeyi amaçlayan bir ton kauçuk satın aldı, ancak fikirden vazgeçilmesi gerekiyordu ve kauçuk kaldı. Ve sonra Amerikan pişmiş kauçuğu küçük porsiyonlara böldü ve Adams New York No. 1 adı altında sakız olarak satmaya başladı. New Yorklular kesinlikle tadı olmayan yeniliği sevdiler.
6. Adım
1884'te Adams, Black Jack sakızını piyasaya sürdü. Normal bir kalem gibi görünüyor ve meyan kökü gibi tadı var. Black Jack sakız 1970'lere kadar satıldı ve daha sonra durduruldu. 1986'da geliştirilmiş versiyonu raflarda yeniden ortaya çıktı.
7. Adım
Thomas Adams fabrikası aynı zamanda ilk meyve bazlı sakız olan Tutti Frutti'yi de üretiyor. Buna olan talep o kadar büyük ki, bu tür sakızlı otomatlar New York metrosuna bile kurulmuş durumda.
8. Adım
Klasik sakız, William Wrigley tarafından icat edildi. Babasıyla birlikte sabun üretimiyle uğraştı ve ürünlerin ücretsiz bir bonus nedeniyle talep edildiğini fark etti: Wrigley'in sabununun her bir kalıbına Lotta veya Vassar sakızları uygulandı. Ve sonra William üretimi yeniden yönlendirmeye karar verir ve kısa süre sonra, tadı uzun süre koruyan John Colgan'dan şekerli ve aromalı bir sakız için bir patent satın alır. Yakında dünya, bugün iyi bilinen nane sakızı Wrigley's Spearmint ile tanıştı. 1890'ların sonlarında, William Wrigley, Wrigley's Juicy Fruit'i üretir. 1914'te Wrigley'nin Doublemint kayıtları Amerika ve Kanada'da çıktı.
9. Adım
Bugün hala kullanılmakta olan mükemmel sakız formülasyonu 1928'de piyasaya sürüldü. 24 yaşındaki muhasebeci Walter Deamer düzinelerce deney yaptı ve elastik ve lezzetli sakızın yüzde 20 kauçuktan (şimdi sentetik polimerler), yüzde 60 şeker veya ikame maddelerden, yüzde 19 mısır şurubundan ve yüzde 1 tatlandırıcılardan yapıldığını buldu. Dimer'in sakızı pembe renkteydi ve baloncukları şişirmesine izin verildi.
