Bezelye iddiasız bitkilerdir. Bir bitkinin tohumdan nasıl geliştiği, yılın herhangi bir zamanında evde görülebilir. Bezelye filizleme teknolojisi özellikle karmaşık değildir.
Talimatlar
Aşama 1
Bezelye (fasulye) meyvelerinde birkaç tohum olgunlaşır, sayıları her seferinde farklıdır. Bezelye iki çenekli bir bitkidir ve tek çenekli bitkilerden, tohumunun embriyosunda iki kotiledon olması bakımından farklılık gösterir. Olgun bezelye tohumları endosperm içermez; tüm besinler kotiledonlarda bulunur. Canlı tohumların çimlenmesi ve gelişmesi, şişmeleri, hacimlerinin artmasıyla başlar. Bitkiler tarafından emilen su miktarı büyük ölçüde değişir: baklagiller suyun %100'ünden fazlasını, yağ bitkileri sadece %35-40'ını ve tahıllar %50-70'ini emebilir. Baklagillerin hacmi şiştiğinde önemli ölçüde artar. Örnek bir deneyim, bezelyelerin bir şişeye konması, suyla dökülmesi ve bir mantarla sıkıca kapatılmasıdır. Birkaç saat içinde şişe, tohumların baskısı altında patlayabilir.
Adım 2
Ölü tohumlar da şişer, ancak daha sonra filizlenmez, çürür. Çimlenme için gerekli koşullardan ilki toprakta su veya nem bulunmasıdır. Nemin canlı tohumlar üzerindeki etkisi altında, karmaşık kimyasal reaksiyonlar tetiklenir ve hücresel turgorun yaratıldığı enzimler harekete geçmeye başlar.
Aşama 3
Tohumun çimlenmeye başlaması için ikinci koşul uygun bir sıcaklıktır. Her bitki için tohum çimlenmesi için minimum, maksimum ve optimum sıcaklıklar vardır. Bezelye ve baklagillerin çoğu sıfırın üzerinde 1 ila 5 derece arasında filizlenir. Hepsinden iyisi, tohum 20 ila 30 derecelik bir sıcaklıkta gelişecek ve 37'den başlayarak sıcaklık onlar için ölümcül hale geliyor. Üçüncü ön koşul, havada oksijen bulunmasıdır. Oksijen yokluğunda tohumlar çimlenmeyecek ve içeriği ne kadar düşükse gelişimleri o kadar kötü olacaktır.
4. Adım
Genellikle tohumlar karanlıkta filizlenir, ancak tohumlarının çimlenmesi için ışığa ihtiyaç duyan bitkiler de vardır. Yoğun bir cilde sahip sert tohumlar için, başarılı çimlenme için, örneğin kumla öğüterek cilde zarar vermeniz gerekir. Bu mekanik hasara skarlaşma denir. Orta şeridin bitkileri, başarılı bir çimlenme için soğuğa önceden maruz kalmaya ihtiyaç duyar. Çimlenmeyi teşvik eden kimyasallar da popülerdir. Bezelye şiştikten sonra tohum kabuğu kırılır ve embriyonun kökü dışarı çıkar. Daha sonra kotiledonları taşıyan hipokotil diz olan hipokotil gelir. Küçük kotiledonlar toprağın yüzeyine taşınırken, büyük olanlar içinde kalır. İki kotiledon arasında, onları bölerek, kök ve yapraklardan oluşan bir tomurcuk gelişmeye başlar.
