Bulutlar, dünya yüzeyinden görülebilen su buharının yoğunlaşmasıdır. Bulutların bileşimi ortam sıcaklığına bağlıdır. Damla, kristal ve karışık olabilirler.
Talimatlar
Aşama 1
Tek tek bulut elemanlarının çok büyük olması durumunda yağış şeklinde bulutlardan ayrılmaya başlarlar. Yağışların çoğu, en az bir katmanın karışık bir bileşime sahip olduğu bulutlardan gelir. Çiseleyen yağış, kural olarak, tek tip bileşim bulutlarından düşer.
Adım 2
Çoğu zaman, bulutlar troposferde bulunabilir. Hepsi uluslararası standartlara göre sınıflandırılmıştır. Noctilucent gibi bazı bulut türleri seksen kilometre yükseklikte bulunabilir.
Aşama 3
İki kilometreye kadar yükseklikte bulunan alt katmanın bulutları arasında stratus, stratocumulus ve stratocumulus bulutları bulunur. Orta katman (2-7 km) altokümülüs ve altostratus bulutları ile temsil edilir. Troposferik bulutların üst katmanı, tüm çeşitleriyle birlikte sirrus içerir. 13 kilometreye kadar olan yüksekliklerde bulunurlar.
4. Adım
Cirrus bulutları, beyaz iplikler veya parçalar şeklinde sunulan bireysel elementlerin bir koleksiyonudur. Tipik olarak, bu tür bulut, dikey yönde oldukça geniş bir yayılma alanına sahiptir. Bunun nedeni, oluşturdukları kristallerin büyük boyutudur.
Adım 5
Stratus bulutları belli belirsiz sisi andırır. Elli ila 500 metre yüksekliğe sahip tek bir yoğun tabakayı temsil eden, dünyanın yüzeyine oldukça yakın bir yerde oluşurlar. Bazen bu tür bulut, sis gibi karasal bir fenomenle birleşir.
6. Adım
Kümülüs bulutları, güçlü dikey konumlandırmaya sahip, yeterince yoğun kristal kümeleridir. Çoğu zaman, birkaç kilometre yüksekliğe uzanan konveksiyon alanlarıdır.
7. Adım
Bulutların güneş sisteminin diğer gezegenlerinde ve uydularında da bulunduğunu belirtmekte fayda var. Doğal olarak, doğaları karasal bulutlardan kökten farklıdır. Bu, her gezegenin atmosferlerinin bileşimindeki farklılıklardan kaynaklanmaktadır.
