Güneş tutulması, bir insanın gözlemleyebileceği en etkileyici doğa olaylarından biridir. Tarih boyunca insanların ona özel ilgi göstermesi şaşırtıcı değildir. Güneş'in güpegündüz birdenbire ortadan kaybolması, batıl inançlara neden olan dehşete neden olmuş, mistik ve çeşitli sıkıntılarla tehdit eden bir şey olarak algılanmıştır.
Uzun süre tutulmaların doğasını, tanrıların insan günahları için cezalandırmasından gün ışığını yutan efsanevi canavarla biten en inanılmaz şekillerde açıklamaya çalıştılar. Ve sadece astronomi ve diğer doğa bilimlerinin gelişmesi sayesinde, bilim adamları nihayet güneş tutulması mekanizmasının anlaşılır bir tanımını yapabildiler. Güneş ve ay tutulmalarının gerçek nedeni, uzayda durağan hiçbir şeyin olmamasıdır. Gezegenimiz Güneş'in etrafında döner, uydusu Ay da Dünya'nın etrafında döner. Ve zaman zaman, üç gök cisminin de aynı çizgide olduğu durumlar ortaya çıkar. Üstelik Ay bu zamanda Dünya ile Güneş arasında olup onu tamamen veya kısmen gizler, yani güneş tutulması Ay'ın Dünya yüzeyine düşen gölgesinden başka bir şey değildir. Ay, Güneş ve Dünya'nın boyutlarına göre çok küçük olduğu için gölgesi sadece 200 km çapındadır. Bu, bir güneş tutulmasının her yerde değil, sadece ay gölgesinin yolu üzerindeki oldukça dar bir şeritte gözlemlenebileceği anlamına gelir. Gökbilimciler tam ve kısmi güneş tutulmaları arasında ayrım yapar. Bu, Dünya'dan görünürlük koşullarına bağlıdır. Gözlemci yaklaşık 270 km genişliğinde bir ay gölge şeridindeyse, Güneş'in nasıl tamamen kaybolduğunu ve düzensiz şekilli parlak bir kabukla çevrili küçük siyah bir daireye dönüştüğünü görebilecek. Kararmış güneşin etrafındaki bu parlak daireye güneş tacı denir. Tam tutulma sırasında, gün ortasında bile yeryüzüne karanlık çöker, hava sıcaklığı biraz düşer ve yıldızlar görünür hale gelir. Ancak, bir güneş tutulmasının toplam aşaması uzun sürmez ve kelimenin tam anlamıyla birkaç dakika içinde etrafındaki her şey orijinal durumuna döner. Ay gölge şeridine yakınsanız kısmi bir tutulma gözlemlenebilir. Bu durumda, Dünya'dan, Ay'ın tam olarak güneş diskinin merkezinden geçmediği, sadece kenarına dokunduğu görülüyor. Aynı zamanda, gökyüzü çok daha zayıf kararır, yıldızlar da görünmez. Ay gölge şeridinden (toplam tutulma bölgesi) 2 bin kilometreye kadar mesafeden bile parçalı bir tutulma gözlemlenebildiğinden, bu doğal olayı görme şansı çok daha yüksektir.
